Wat voor functie en werkzaamheden verricht je binnen het Dolfinarium?
Dierverzorger binnen de afdeling team vinpotigen. Dat wil zeggen dat ik ga over de algehele zorg van de Californische zeeleeuwen, Stellerzeeleeuwen, walrussen, grijze zeehonden en gewone zeehonden op het park. Denk hierbij aan het voeren, trainen en verrijken van de dieren, evenals het geven van educatieve voorstellingen.
Had je vroeger al affiniteit met (zee)dieren?
Ja eigenlijk altijd al. Toen ik jong was verhuisden wij naar een plek die vrij buitenaf lag en daar begonnen we met het houden van kleine boerderijdieren. Zo rond de pubertijd ben ik me gaan verdiepen in het al het zeeleven. Zo keek ik ontzettend veel documentaires, vooral haaien vond ik het interessantste. Mijn profielwerkstuk ging zelfs over hoe je Marienebioloog wordt. Uiteindelijk ben ik dierverzorging gaan studeren.
Hoe kwam je bij het Dolfinarium terecht?
Ik zat in het 2e jaar van de opleiding Wildlife en hoorde van een klasgenoot van mij dat ze iemand zochten in het Dolfinarium. De precieze functie wist ik niet, maar in iedergeval richting de dieren. Ik heb een open sollicitatie gestuurd, maar kreeg in eerste instantie geen antwoord. Toen heb ik maar eens gebeld, nog een mail gestuurd en uiteindelijk mocht ik komen. Ik begon als speaker, waarbij je tijdens de voorstelling eigenlijk alles aan elkaar praat. Ook liep ik 8 weken stage bij de dolfijnendelta, dat beviel me erg goed. Uiteindelijk werd gekeken waar er iemand nodig was en ben ik bij de Vinpotigen begonnen.
Wat was je bijzonderste ervaring tijdens je werk met zeezoogdieren?
Ik moest hier even goed over nadenken en ik heb er zelfs twee! Ongeveer twee jaar geleden was er een operatie bij de walrussen, dat was echt heel erg bijzonder. Zoiets komt sowieso niet vaak voor en om dan te zien hoe zoiets verloopt en wat er allemaal bij komt kijken was een van de mooiste en interessantste ervaringen die ik tot nu toe heb meegemaakt. Ook iets wat we momenteel niet meer doen; waterwerk met de zeeleeuwen. Dus bij het dier in het water gaan. Vooral met zeeleeuw Finley was dit ontzettend gaaf! Je bent heel dichtbij het dier en je voelt echt een connectie.
Wat vind je het leukste aan je werk?
Bezig te zijn met de dieren zelf, zoals de trainingen en voersessies, maar ook het omgaan met mensen! Denk aan met collega’s, maar ook de stagebegeleiding en natuurlijk bezoekers. Mogen overbrengen hoe prachtig de dieren zijn en mensen aansporen om deze dieren te willen beschermen. Ook de afwisseling van binnen deze afdeling omdat we met zoveel verschillende soorten werken. Wat zeker ook bijdraagt is de aard van met dieren werken; je verwachtingen komen bijna nooit uit zoals je die van te voren had bedacht!
Hoe zorgen jullie dat de dieren voldoende uitdaging krijgen (mentaal en fysiek)?
De belangrijkste manier van uitdaging zijn de trainingen van de dieren. De verschillende sessies dragen bij aan hun fysieke conditie, maar ook mentaal worden ze uitgedaagd. Denk hierbij aan zoiets als een puzzel voor de dieren. Ook hebben we verrijking die heel specifiek is voor de diersoort. Zoals de verrijkingsmuur van de walrussen die het natuurlijk gedrag van blazen en zuigen tijdens het foerageren stimuleert.
Hoe monitoren jullie de gezondheid van de dieren?
Dat is een behoorlijk groot en complex proces. Het begint iedere dag met de “husbandry” sessie oftewel de gezondheidstraining. Dat is de eerste sessie van de ochtend en dus ook onze eerste indruk van de dieren die dag. Hierbij beginnen we dus ook gelijk met observeren. Tijdens het voeren kunnen we het gebit controleren, de buik controleren en de rug. Dit zijn allemaal getrainde gedragingen die we vrijwillig van de dieren kunnen vragen. Dan kan er eventueel ook medicatie (zoals oogdruppels of bijvoorbeeld pijnstilling bij een dier wat arthrose heeft) worden toegediend en we reinigen dan ook het gebit. Dat is iets wat we dagelijks doen. Dan is er één keer in de week een ronde met de dierenarts. Hierbij worden verschillende dingen gecontroleerd en uitgevoerd, afhangend van de diersoort. Denk hierbij aan een algehele gezondheidscheck of een oogronde, waar op beschadigingen wordt gecontroleerd met groene vloeistof. Ook luisteren we bijvoorbeeld naar de longen en het hart. Dit zijn allemaal vooraf getrainde gedragingen waarbij de dieren vrijwillig mee kunnen doen. De vrije keuze van de dieren is heel belangrijk! Periodiek doen we ook nog een bloedonderzoek. Ook monitoren we de gezondheid van specifieke dieren. Een voorbeeld is dat we bij de walrussen getraind hebben om in de slokdarm te kunnen kijken of een zeehond die voorheen een baarmoederontsteking had, met haar zijn we bezig met een training om een scan te kunnen maken. Zo zijn we heel alert op de gezondheid van de dieren en kunnen we heel veel doen om ze zo gezond mogelijk te houden.
Hoe belangrijk is verrijking, en kun je voorbeelden geven van wat jullie hiermee doen?
Verrijking is heel erg belangrijk om de dieren ook buiten de sessies mentaal en fysiek te kunnen uitdagen. Ook draagt dit bij aan natuurlijk en soortspecifiek gedrag. Een voorbeeld wat ik al eerder noemde is de verrijkingsmuur bij de walrussen. Een ander voorbeeld is imitatiekelp in het bassin of een waterstraal. Zeeleeuw Tutu is is gek op de waterstraal en het simuleert ook het gedrag om zich te willen schuren of krabben. Ook hebben we bij de walrussen en Stellerzeeleeuwen tonnen met vis erin die het foerageer gedrag verder stimuleren.
Hoe ga je om met de groeiende kritiek op het Dolfinarium en het dierenactivisme binnen deze branche?
Als ik vertel dat ik bij het Dolfinarium wordt daar zeker wel eens naar gevraagd. Het voelt soms wel eens alsof ik me moet ‘verdedigen’ dat ik hier werk. Wat heel belangrijk is om te blijven communiceren is dat we uiteraard altijd open staan voor feedback. Het is belangrijk dat mensen met een kritische blik blijven kijken, maar dan wel met feiten en dat ontbreekt nogal tegenwoordig. Persoonlijk ga ik altijd het gesprek aan. Ik hoor de mensen die er tegen zijn of vragen hebben wel uit en ik laat weten hoe ik er over denk op een respectvolle manier.
Welk dier heeft je het meest verrast in je carrière, en waarom?
Eigenlijk niet één dier, maar de zeehonden in het algemeen! Vaak hebben de mensen de indruk dat de dolfijnen en zeeleeuwen het meeste en snelste kunnen leren en de gave sprongen maken, maar de zeehonden kunnen echt heel veel! Ook zij pakken dingen heel snel op en het is verbazend hoe slim ze eigenlijk zijn. Gnesj bijvoorbeeld, zij pikt dingen echt super snel op.
Hoe probeer je bezoekers iets mee te geven tijdens de voorstellingen?
Ik denk voornamelijk doormiddel van mijn enthousiasme en houding. Zelf ben ik altijd fan van vragen tijdens de voorstelling of bijvoorbeeld vragenrondes na de voorstelling. Om mensen ook persoonlijk de kans te geven vragen te stellen. Ook wil ik mensen het idee geven “Ik praat tegen jou persoonlijk” in plaats van tegen de grote groep. Zelf haal ik gewoon heel veel plezier uit dit werk en de voorstellingen geven en ik wil zorgen dat mensen dat ook hebben! Want als je iets leuk vind let je automatisch ook beter op en krijg je de informatie veel beter binnen.
Heb je een voorbeeld van een bezoeker die echt geraakt werd door een ervaring met de dieren?
Voornamelijk kinderen. Dat je ze echt verwondert met wat je laat zien en ze echt prikkelt op zo'n manier dat ze zelf vragen gaan stellen. Je ziet hun enthousiasme dan groeien. Zij zijn de nieuwe generatie en moeten de dieren later gaan beschermen, dus het is belangrijk dat we ze dat meegeven. Het allermooiste is dat kinderen dan zelf met vragen komen over de dieren of hoe ze ook dierverzorger worden.
Welke ontwikkelingen in dierverzorging of training zou je graag zien de komende jaren?
Hier bij de vinpotigen zou ik het leuk en goed voor de dieren vinden om wat meer te focussen op de mentale trainingen. Veel van onze dieren zijn al best wel oud en hebben fysieke limitaties. Mentaal kun je ze echter nog goed blijven uitdagen. Een voorbeeld is de “Wait en Go training” bij de walrussen. Ze krijgen een gedraging maar moeten wachten op het volgende teken om het uit te voeren. Bij de Californische zeeleeuwen werken we met een training waarbij ze figuurtjes moeten matchen met elkaar. Ook vanuit de training bij de dolfijnen kunnen we nog wat inspiratie halen zoals de kopieer training of repeat training.
Wat zou je mensen willen meegeven die kritisch zijn op dierenparken en dolfinaria?
Het eerste wat ik zou willen meegeven is dat we allemaal hetzelfde willen, dat is: het beste voor de dieren. We hebben er misschien een andere visie op, maar ik denk dat als we met elkaar in gesprek gaan er echt wel een middengrond kan komen. Wees hierbij realistisch tegen jezelf maar ook mensen die je aanspreekt. De dieren zitten hier nu eenmaal, de meeste onder menselijke zorg geboren. Zij kunnen niet naar het wild. Als wij sluiten zijn er eigenlijk maar twee scenarios: of ze gaan naar het buitenland waar ze in het beste geval hetzelfde doen en hetzelfde gehouden worden als hier. Of ze worden ingeslapen, dat wil niemand. Reservaten werken niet, dat is al meerdere keren bewezen. Denk eens serieus na over een leegloop of zelfs sluiting van alle Europese dolfinaria; Hoe gaan we dieren dan verzorgen? Daar zijn toch inkomsten voor nodig.
In de actuele gebeurtenissen ligt de focus op het verbieden van gedragingen in de voorstellingen. Dit is geen goed idee. Je haalt alleen maar variatie weg voor de dieren. Is dat echt goed of verminderd dit juist het welzijn van de dieren? Ik stel het altijd zo: Stel je bent een voetbalspeler en je kent 500 manieren om je tegenstander te slim af te zijn, maar van je trainer mag je er maar 5 uitvoeren.. Dat maakt het niet leuker toch? Ik zou mee willen geven dat mensen de gedragingen eens verder moeten bekijken dan wat ze daadwerkelijk zien. Niet puur als ‘trucje’, maar de reden waarom de gedraging wordt gevraagd. Hoe het het dier uitdaagt of gezond houdt en wat het doe met de bezoekers in het publiek. Een bepaalde gedraging verwondert de bezoeker misschien genoeg om te gaan geven om deze dieren en bij te dragen aan hun bescherming, Kijk verder dan wat je ziet!
Als je je werk in één woord zou moeten omschrijven, welk woord zou dat zijn?
Vanuit mijn eigen mening? Fantastisch! Als omschrijving van mijn werk? Onvoorspelbaar.
Hoe ziet het Dolfinarium er over tien jaar uit als het aan jou ligt?
Ik vind dat er zeker wel wat aanpassingen moeten gebeuren aan de verblijven om de dieren meer te bieden en ze ook uit te kunnen dagen. En ik zou graag nog meer richting de educatieve kant gaan. Al is dat is heel erg moeilijk gezien de korte spanningsbogen van met name kinderen tegenwoordig. Het is echt een balans vinden tussen educatie en een leuke presentie, met het inperken van gedragingen bereik je die balans absoluut niet.
