Paulien volgde een studie diergeneeskunde en heeft daarna negen jaar gewerkt als dierenarts voor gezelschapsdieren. Ze heeft al een lange geschiedenis als vrijwilliger bij SOS Dolfijn wanneer ze bij het Dolfinarium wordt aangenomen. Tegenwoordig is ze verantwoordelijk voor de gezondheid van alle dieren op het Dolfinarium.

Hoe lang werk je al bij het Dolfinarium?

"Officieel sinds januari 2012. Daarvoor was ik wel al vrijwilliger bij SOS Dolfijn. Hier had ik ook al meerdere projecten afgerond en dus al bepaalde kennis van zeezoogdieren. Er is niet echt een opleiding voor dierenarts bij een dierenpark, je leert dus naast je studie vooral ook van de ervaring die je opdoet".

Wat is je functie en wat zijn je verantwoordelijkheden binnen het Dolfinarium

"Ik ben dierenarts en daarmee verantwoordelijk voor de gezondheid  van alle dieren op het park. Ook werk ik nauw samen met de mensen van het laboratorium. Denk hierbij bijvoorbeeld aan bloedonderzoek of microscopisch onderzoek. Verder ben ik ook dierenarts bij SOS Dolfijn".

Kun je een gemiddelde werkdag beschrijven?

"Een  gemiddelde werkdag bestaat eigenlijk niet. Ik heb heel veel verschillende taken. Ik probeer 'ochtends onderzoeken te doen die op de planning staan zoals bijvoorbeeld een echoscopie bij een dier maken. Naast medische ingrepen en verzorging doe ik soms mee met gezondheidstrainingen zodat de dieren aan mij kunnen wennen, bijvoorbeeld aan de echoapparatuur.Verder bestaat mijn werk ook uit het lezen van literatuur, het maken van presentaties, werk achter de computer en het begeleiden van stagiaires.We proberen de dieren altijd zo optimaal mogelijk te behandelen en daarbij roepen we ook hulp in van specialisten en zoeken we alles zo goed mogelijk uit. Ook dragen wij zorg voor een optimale hygiëne tijdens de dierzorg. Mijn taken bij SOS dolfijn plan ik juist liever aan het einde van de dag. Onder andere vanwege de quarantaine die daar geldt".

Waarom ben je met dieren gaan werken?

"Dit wilde ik altijd al van kinds af aan. Ik ben gek op dieren en had hier altijd al interesse in. Aan het begin van mijn studie wist ik nog niet wat ik specifiek wilde, maar dat werd later al snel duidelijk. Ik ben ook echt dol op alle dieren hier in het park".

Waarom vind je het belangrijk om dieren te helpen?

"Omdat dieren voor mij net zo veel recht hebben op zorg en daarbij enorm belangrijk zijn voor  mensen en hun welzijn".

Wat zijn de belangrijkste eigenschappen die je moet hebben om dit werk te kunnen doen?

"Geduld" zegt ze vastberaden. "Veel geduld en doorzettingsvermogen. Ook moet je creativiteit hebben omdat de medische zorg van zeezoogdieren niet zo vanzelfsprekend is zoals bij  gezelschapsdieren, soms moet je improviseren. Je moet ook communicatieve vaardigheden hebben, want je bent natuurlijk ook veel met mensen bezig. De verzorgers zijn heel belangrijk omdat zij precies weten hoe de dieren zich gedragen en dus ook heel snel zien of er wellicht iets mis is".                                                                         

 Waar haal je de meeste voldoening uit?

"De juiste diagnose stellen en zorgen dat een dier weer beter wordt. Dat geeft echt de meeste voldoening".

 
Wat is de grootste uitdaging aan je werk?

"Beperkt zijn. Soms kun je maar een beperkt aantal dingen doen voor een dier en dat is een zeer machteloos gevoel".

Wat zijn de minder leuke kanten van je baan?

"Het alsnog verliezen van een dier als je je ontzettend hebt ingezet voor zijn of haar gezondheid. Of als bijvoorbeeld euthanasie toch de beste oplossing is in een situatie. Je doet het voor de dieren en je hebt er zeker gevoelens bij, ook als het niet goed afloopt. Dat zijn de minder leuke kanten van het vak".

Wat is het grootste misverstand van jouw baan?

"Persoonlijk kan ik niet echt misverstanden bedenken over deze baan. Sommige mensen denken wellicht dat ik pas in beeld kom als de dieren al ziek zijn. Dat is niet het geval. Er gebeurt juist ook heel veel preventief zodat de dieren op optimale gezondheid kunnen blijven".

Hoe zie jij het Dolfinarium over 10 jaar?

"Ik zou graag zien dat in de toekomst bezoekers meer soorten onderwater kunnen bekijken. Zoals bijvoorbeeld de bruinvissen of de stellerzeeleeuwen. Bovenwater geeft toch weer een heel ander beeld dan onderwater. Ik zie daarom ook liever dat we de soorten die al op het park leven nog beter en mooier kunnen laten zien aan de bezoeker in plaats van het introduceren van nieuwe soorten. Verder zou ik ontzettend graag een museum of educatief gedeelte zien op het park met bijvoorbeeld modellen en skeletten van walvissen en dolfijnen. Iets wat educatief is maar ook interessant en leuk voor jonge kinderen waarbij ze bijvoorbeeld door een walvis kunnen lopen en zelf ervaren hoe groot zo'n dier is!".

Wat was je bijzonderste ervaring tijdens je werk bij het Dolfinarium?

"De geboorte van de bruinvissen in 2012. Dat was voor mij echt een unieke ervaring en ook zo anders dan bij de tuimelaardolfijnen. Bruinvissen zijn ook echt mijn favoriet onder de dieren!"

Hij begon op het Dolfinarium in 1991 bij team Park maar stroomde na een half jaar al door als hulpkracht naar de dierenteams, hij deed ervaring op met dolfijnen en zeeleeuwen in Frankrijk en Gran Canaria en uiteindelijk kwam hij, Robbert van Schie, in vaste dienst bij team Vinpotigen op het Dolfinarium.

Wat voor werkzaamheden verricht u binnen het Dolfinarium?

“Ik ben seniortrainer bij team Vinpotigen en hoofd van het Zeeleeuwentheater. Ik werk ook bij alle andere vinpotigen, maar voornamelijk werk ik in het Zeeleeuwentheater. In het ‘theater’ ben ik dan ook verantwoordelijk voor alle trainingen met de dieren en shows.”

Wat was je bijzonderste ervaring tijdens je werk met zeezoogdieren?
“Dat is een behoorlijk moeilijke vraag, maar één van de bijzonderste ervaringen hier was de narcosetraining met de Patagonische zeeleeuwen. Daarbij trainden we de Patagonische zeeleeuwen vrijwillig onder narcose te gaan en daarbij weer op een goede manier wakker werden uit de narcose. We trainden ze daarbij een masker op te doen waardoor het narcosemiddel toegediend zou worden. Daarna hebben we ze laten wennen aan de luchttoevoer die door het masker heen zou komen. Dat alles hebben we uiteindelijk getraind zonder vis, omdat wanneer de dieren onder narcose gaan ze geheel nuchter moeten zijn.

Daarnaast transporten met dieren, zoals die van Stellerzeeleeuwen Mirai en Ashita vanuit Oceanpark in Hong Kong vorig jaar december. En mijn stage bij het Alaska Sealife Center en Vancouver Aquarium in 2001, daar heb ik ze toen ook in het wild kunnen zien, iets wat echt heel bijzonder was. Dat zijn wel de drie meest bijzondere ervaringen die ik heb gehad met zeezoogdieren.”

Wat vind je het leukst aan je werk?
“Het trainen van dieren, dat is echt mijn passie. Door die training kun je op een bepaalde manier toch communiceren met je dieren en daardoor kun je dingen bereiken met je dieren.”

Heb je de wens om een nieuwe show op te zetten in het Zeeleeuwentheater?

“Een nieuwe show opzetten is altijd leuk natuurlijk, maar omdat we nu vier nieuwe dieren in het Zeeleeuwentheater hebben zou het nog zoveel meer werk zijn omdat dan zowel de dieren als de trainers in een nieuwe situatie zitten en dat zou voor beide te verwarrend kunnen zijn.
Maar in toekomst zouden we wel graag een nieuwe show willen opzetten. We hebben daar al wel ideeën voor en ook al wel wat shows op de plank liggen, maar het is niet duidelijk of die shows het in de toekomst gaan worden. We willen in ieder geval wel graag iets vernieuwends opzetten, iets wat in Europa verder nog niet te zien is.”

In het zeeleeuwentheater verblijven momenteel alleen mannelijke dieren, waarom is dit besloten?
“Omdat ze rustiger zijn in omgang en imposanter dan de vrouwtjes. Verder hebben we voorlopig genoeg Californische zeeleeuwen en je moet natuurlijk rekening houden met de ruimte die je beschikbaar hebt.”

Wat zijn de toekomstideeën  als het gaat om het houden van vinpotigen binnen het Dolfinarium?
“Vooral het vernieuwen van shows, het is niet duidelijk of we in de nabije toekomst andere soorten er bij krijgen. Daarnaast zijn er wel ideeën voor de verbetering of vervanging van verblijven voor de vinpotigen.”

Hoe ziet het Dolfinarium er over tien jaar uit als het aan jou ligt?
“Als het aan mij ligt hebben we over tien jaar vernieuwde, nog grotere verblijven, waarbij je de dieren onderwater kunt zien. In die verblijven zou ik graag natuurlijke aspecten willen zien en verrijkingsobjecten voor zowel boven- als onderwater. Persoonlijk zou ik willen dat we nog meer die educatie en conservatie kant op gaan. En een jonge walrus zou natuurlijk heel erg welkom zijn!

Verder ben ik studboekhouder van de Stellerzeeleeuwen, dat stamboek hebben we opgezet voor parken die Stellerzeeleeuwen houden en daar aan willen deelnemen. De populatie gaat zowel in het wild als onder menselijke zorg achteruit, ondanks dat onze fokresultaten goed zijn, dus voortplanting van de soort is erg gewenst.”

Ze studeerde psychologie en begon met werken als vakantiemedewerker in toenmalig zusterpark Walibi Holland. Binnen Walibi Holland is ze doorgegroeid naar verschillende functies waaronder bij de afdeling entertainment. Uiteindelijk ruim zes jaar later is Serena van Kammen Manager Entertainment, eindverantwoordelijke over alle shows,voorstellingen en presentaties binnen het Dolfinarium.

Wat voor functie heb je binnen het Dolfinarium?

"Mijn functie ligt eigenlijk zeer breed. Ik ben, samen met mijn team verantwoordelijk voor alle shows,voorstellingen en presentaties binnen het Dolfinarium. Denk hierbij aan zowel het verhaal als het decor, de muziek en alles wat samen de complete show, presentatie of voorstelling vormt. Hierbij beginnen we met een ontwikkelingsfase waar we ideeën en inspiratie uitwerken. De balans tussen entertainment en educatie is erg belangrijk, uiteraard heeft een show weer andere aspecten dan een educatieve presentatie. Uiteindelijk gaan we voor één ontwerp dat we presenteren aan het management. Na goedkeuring door het management kan de productiefase beginnen. Bij de productiefase staat eigenlijk alles al vast en worden er alleen nog kleine wijzigingen gemaakt. Zo is bijvoorbeeld op het moment de productiefase begonnen van de nieuwe zeeleeuwenshow. Tijdens de eindfase is het natuurlijk belangrijk dat de dieren kunnen wennen aan hun nieuwe verblijf en aan de nieuwe voorstellingen trainers of acteurs kunnen worden ingewerkt".

Naast het maken van nieuwe shows en presentaties verzorgen wij ook evenementen zoals de Caribische zomeravonden en de winteropening. Het komende seizoen vieren we het 50 jarige bestaan van het Dolfinarium, Dit gaan we natuurlijk ook vieren!"

Hoe ben je bij het Dolfinarium terecht gekomen?

"Ik was al een aantal jaren daarvoor aangenomen als vakantiemedewerker bij Walibi Holland. Binnen dat park heb ik ook meerdere functies gehad waaronder een functie als supervisorentertainment. Walibi was toen nog van dezelfde eigenaar als het Dolfinarium en Marten Foppen was destijds HR directeur voor beide parken. Zo kon ik dus doorstromen naar het Dolfinarium en daar aan de slag. Eerst als assistente en vervolgens als manager. Ik ben dus eigenlijk doorgegroeid naar mijn huidige functie".

Had je voor je werk in het Dolfinarium al affiniteit met (zee)dieren?

Ze lacht, "ik wilde eigenlijk dierenarts worden. Hiervoor ben ik echter niet uitgekozen en toen heb ik het laten gaan. Ook doe ik aan paardrijden als hobby. Affiniteit speciaal met zeedieren had ik niet, maar ik vind eigenlijk alle dieren wel leuk. Wel zijn het bijzondere dieren die extra verdieping en uitdaging geven bij het ontwerpen en uitvoeren van de shows en voorstellingen".

Wat vind je het leukst aan je werk?

Ik vind het leuk om te werken aan een leuke dag uit voor onze bezoekers. "Om altijd bezig te zijn met het verbeteren van aspecten binnen het Dolfinarium en daarnaast mensen een boodschap mee te geven waar ze over na gaan denken. Het meeste geniet ik van de enthousiaste reacties van onze bezoekers als zij het uiteindelijke resultaat zien".

Wat was je bijzonderste ervaring tijdens je werk op het Dolfinarium?

Ze denkt even na. "Dat is een moeilijke vraag. Eigenlijk zijn het een paar dingen. Een heel speciaal moment was voor mij de première van de Droomwens. De Droomwens was mijn eerste grote project hier en zou origineel eigenlijk iets kleins worden, uiteindelijk is het uitgegroeid tot een complete show. Daarnaast natuurlijk ook het winnen van de Brass Ring Award met Aqua Bella. Verder behaalde de nieuwe voorstelling 'Schatten van de Zee' ook enorm goede resultaten die zelfs hoger lagen dan sommige voorstellingen met dieren, dat vond ik erg bijzonder" zegt ze trots.

Waar haal je inspiratie en ideeën voor een nieuwe opdracht?

"Onder andere door te kijken naar andere parken, zo bezocht ik recentelijk Europapark en Phantasialand voor inspiratie. Verder bijvoorbeeld ook theatershows. Zo ben ik voor Aqua Bella onder andere afgereisd naar Las Vegas om verschillende voorstellingen te bekijken en ook Seaworld in San Diego heb ik toen bezocht. Daarnaast natuurlijk de ideeën binnen het team. Het is belangrijk overal iets educatiefs mee te geven. We proberen in iedere show, voorstelling en presentatie een boodschap te stoppen".

Wat waren jouw rollen bij de productie van de show Aqua Bella?

"Eigenlijk ontzettend veel functies. Ik ben vooral eindverantwoordelijke voor alles wat showgerelateerd is. Ik stuur het team aan, zorg dat iedereen op één lijn zit en dat alles loopt zoals het hoort".

Wat beschouw je tot nu toe als het grootste succes tijdens je carrière bij het Dolfinarium?

Ze denkt even na, "Je zou zeggen Aqua Bella omdat deze natuurlijk bekroond is als 'Beste show ter wereld', maar toch is dat voor mijn eigen gevoel niet persé het grootste succes. Bij Aqua Bella was het enthousiasme vanaf het begin heel groot en hadden we ook zeker de middelen. Bij de Droomwens was het echter een groeiend project en iets nieuws wat helemaal anders was. Dat voelde voor mij persoonlijk als een groter succes".

 
Waar zou je nog een show over willen schrijven?

"Dat is een lastige vraag, geen idee eigenlijk. Er liggen nog verschillende shows op de plank die we misschien nog ooit gaan uitwerken. Wat ik zelf graag nog zou willen is een voorstelling met pinguïns creëren. Voor mij persoonlijk is alles mogelijk als het maar nieuw is. Een voorstelling schrijven voor een nieuwe diersoort zou erg leuk zijn".

Hoe zie jij het Dolfinarium over 10 jaar?

"We zijn de laatste tijd erg gegroeid en ik zou heel graag zien dat er door wordt gegaan met deze ontwikkeling. Het liefste presenteren we ieder jaar iets nieuws. Belangrijk is dat de kwaliteit van de shows en voorstellingen niet naar beneden gaat. Eventueel wat attracties binnen het park en misschien meerdere nieuwe diersoorten zou ik wel graag zien".

 
Kun je ons al wat meer vertellen over de nieuwe zeeleeuwenshow?

"Hier kan ik je helaas nog niet veel over vertellen. Wel kan ik zeggen we op het moment aan het begin van de verbouwing zijn. Er moet ook nog een bodemonderzoek worden gedaan om te kijken of er geen resten van bommen liggen die daar eventueel in de Tweede Wereldoorlog zijn beland. Het gaat een overdekt complex worden waarbij we voor een hoop nieuwe aspecten staan waar we eerder niet mee te maken hadden zoals bijvoorbeeld verlichting. Ook krijgen de zeeleeuwen een grotere leefruimte".

Hij was eerst van plan om te immigreren naar Afrika om ontwikkelingshulp te verlenen, begon in 2007 in het Dolfinarium bij team vissen en had het daar zo naar zin dat hij besloot te blijven. Nu zes jaar later is hij, Erjan Veldman, hoofd van Team Vissen.

Hoe ben je bij het Dolfinarium terecht gekomen?

“Van jongs af aan had ik al interesse in dieren, vroeger had ik thuis altijd aquaria dus wat dat betreft had ik al kennis van dieren en leek het mij ook leuk om met dieren te werken. Eind 2006 was ik op zoek naar een baan. Ik had een opleiding gevolgd om ontwikkelingshulp te bieden in derdewereld landen en ik was van plan om te emigreren naar Afrika, maar ik zocht tijdelijk een baan. Mijn moeder tipte mij toen vanwege een vacature in de krant bij team Vissen en Bruinvissen en de enige kwalificatie die daar bij stond was dat je een beetje moest kunnen presenteren. Ik was er van overtuigd dat ik dat wel kon, dus heb ik gesolliciteerd en nadat ik auditie had gedaan ben ik aangenomen. Uiteindelijk bleek die toekomstdroom om te emigreren erg lastig te worden en aangezien ik het hier naar mijn zin had ben ik bij het Dolfinarium gebleven. Sinds een half jaar ben ik nu ook hoofd van het Team Vissen.”

Wat voor werkzaamheden verricht je binnen het Dolfinarium?
“Ik ben verantwoordelijk voor alle vissen en schaaldieren als krabben en kreeften die op het Dolfinarium leven. Het Roggenrif is daarbij de hoofdmoot, aangezien daar een presentatie wordt gegeven en de dieren die daar leven de meeste zorg nodig hebben. Daarnaast hebben we drie tropische aquaria door het park staan en de Krabbenkust.”

Wat vind je het leukst aan je werk?
“Het leukste en uitdagendste aan mijn werk vind ik het meer onder de aandacht brengen van vissen binnen het Dolfinarium. De nadruk en kennis ligt altijd bij de zeezoogdieren en het is uitdagend om de mensen binnen het Dolfinarium er dan van te overtuigen een gebied als het Noordzeegebied te openen. De aanloop daarnaartoe en de bouw van het nieuwe gebied vind ik dan ook erg leuk.”

Wat was je bijzonderste ervaring tijdens je werk op het Dolfinarium?
“Dat zijn er eigenlijk heel veel zoals de geboorte van bruinvissen waar ik zelf ook een periode mee heb gewerkt tot het transport van dieren. Maar ik denk dat het verhaal van haai Gerard, een gevlekte gladde haai, wel het bijzonderste is. Gerard werd als bijvangst gevonden in Zeeland en was eigenlijk ten dode opgeschreven. Hij was erg verwond door de netten en is vervolgens bij ons terecht gekomen. We zijn hem toen gaan behandelen met honingzalf en uiteindelijk zijn al die wonden genezen en zwemt het dier hier nog steeds gezond rond in het Roggenrif. Hij is nu de tamste haai die we hier hebben en het idee dat hij het nu zo goed doet maakt dat wel mijn bijzonderste ervaring bij het Dolfinarium.”

Kun je wat meer vertellen over het Noordzeegebied?

“Een uitbreiding van het Roggenrif stond op de planning in het masterplan om afgelopen jaar te openen, wat uiteindelijk niet gelukt is door een faillissement van de aannemer. Maar vooraf zo’n uitbreiding ga je een brainstormsessie in en daaruit kwam dat we heel veel mooie vissen rond hebben zwemmen in het Dolfinarium maar dat je die eigenlijk niet goed ziet omdat je ze van bovenaf bekijkt in het Roggenrif. Toen hebben we dus besloten dat we iets met aquaria wouden doen en toen ben ik met het idee gekomen om te laten zien wat er in de zomer en in de winter in de Noordzee leeft. We hadden hiervoor ook altijd het Eiquarium en we merkten dat bezoekers dat erg interessant vonden. Toen hebben we ook het ‘Laboratorium’ bedacht om mensen in kleine aquaria kleine vissoorten te laten zien, waarbij ze dus ook allerlei dingen kunnen ontdekken.In het wintergedeelte van het hotel komen soorten die dus in de winter in de Noordzee verblijven zoals kabeljauw, wijting, schar en de steenbolk en die kunnen we uitbreiden met zeewolven en snotolven. In het zomergedeelte komen vissen die migreren zoals de zeebaars, rode poon, tong en de kathaai en daarnaast komen er dieren als Noordzeekrabben op de bodem van de aquaria. In het Laboratorium gaan we jonge vissoorten houden, spiering, zeeslakken, anemonen, garnalen, puitalen et cetera. Daar kun je bijvoorbeeld drachtige garnalen, levendbarende vissen, een krab met eieren of het verschalingsproces van een krab laten zien. Daarnaast gaan we het hier hebben over de vervuiling van de Noordzee en wat voor soorten vis we als mensen eten.
Educatie zal vooral doormiddel van spelletjes, belevend zeg maar, bebording en de presentaties gegeven worden. De presentaties zullen eerst net zo worden als vroeger en we gaan kijken wat er mogelijk is als het gaat om het Noordzeegebied. Je kunt namelijk niet al die mensen tegelijkertijd iets laten zien in het Noordzeegebied omdat de ruimte daarvoor te beperkt is.

Verder is de winkel nu verplaatst naar het nieuwe gedeelte en waarschijnlijk komt in de ruimte van de oude winkel een bioscoopje komt waar mensen de ‘rare dieren’ van de Noordzee kunnen zien zoals zeewolven, kwallen, snotolven en kreeften. Allerlei raar uitziende dieren willen we daar laten zien, informatie over het verhaal van de paling, waar die vandaan komt et cetera. Maar voorlopig is dat fase twee.”

Waar heb je ideeën opgedaan voor het nieuwe gebied?
“Ik viste vroeger vaak in Zeeland of op zee en daar viel het mij al op dat je in de zomer andere vissoorten ving dan in de winter. Daardoor kwamen we dus op het idee om de verschillende periodes in de Noordzee te laten zien en vervolgens heeft één van de creatieve mensen daar het hotel thema omheen bedacht. Daarnaast heb ik veel ideeën op gedaan in andere parken, maar je ziet vaak dat het hele grote verblijven zijn. Die zijn erg indrukwekkend, maar als je er eenmaal doorheen bent vraag je je vaak af wat je eigenlijk gezien hebt. Wij hebben er juist voor gekozen om sommige soorten per aquaria te laten zien, zodat het voor het publiek duidelijk is wat ze zien.”

Had je specifieke eisen voor het nieuwe gebied?
“Goed water! Harderwijk ligt niet aan de zee, dus we kunnen niet rechtstreeks zeewater gebruiken. In de zee wordt water natuurlijk gezuiverd en dat kun je moeilijk namaken in aquaria. Door een goed filteringssysteem hebben we nu ook dat goede water. Daarnaast wou ik graag dieren uit de Noordzee laten zien, omdat dat een soort is die eigenlijk dicht bij huis leeft.”

Heb je nog toekomst ideeën binnen de afdeling vissen?
“Ja, het zou mij het mooiste lijken als we een mooi waddengebied krijgen met zeehonden, bruinvissen en vissoorten. Met een strand waar we eb en vloed kunnen creëren en waar je dan een wad hebt waar je allerlei dieren kunt ontdekken. En natuurlijk zou ik nog grotere aquaria willen. Maar goed, met wat we nu hebben ben ik ook al erg tevreden.

Verder hebben we nog wel ideeën over het voeren van de vissen. We zijn er destijds mee gestopt omdat er soorten in het Roggenrif kwamen die mensen konden bijten tijdens het voeren. Ik hoop zelf dat het nog terugkomt, maar dan in een andere vorm. Vroeger konden mensen de dieren uit hun hand laten eten, in de toekomst zouden we de bezoekers het voer dan zelf willen laten strooien. Vervolgens kunnen zij dan zien hoe soorten het op een verschillende manier opeten.

Over tien jaar heeft het Dolfinarium misschien meer vissen als het aan mij ligt, maar je moet oppassen dat je dat niet te veel krijgt. Ik ben nu al erg trots op wat er nu staat en ik hoop dat het Dolfinarium door gaat in de lijn die ze altijd gevolgd hebben. Verder hoop ik dat er meer educatie komt en dat we nog meer laten zien wat er in onze Noordzee leeft.”